การเจริญเมตตาจิต มีผลมากกว่าให้ทาน
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ณ ที่นั้น … พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเช้า บุคคลใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลากลางวัน บุคคลใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเย็น.
บุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเช้า โดยที่สุดแม้เพียงขณะการหยดของน้ำนมโค หรือบุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลากลางวัน โดยที่สุดแม้เพียงขณะการหยดของน้ำนมโค หรือบุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเย็น โดยที่สุดแม้เพียงขณะการหยดของน้ำนมโค การเจริญเมตตาจิตนี้มีผลมากกว่าทานที่บุคคลให้แล้ว ๓ ครั้งในวันหนึ่งนั้น.
ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นในเรื่องนี้ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เราทั้งหลายจักเจริญ กระทำให้มาก ซึ่งเมตตาเจโตวิมุตติ กระทำให้เป็นดุจยาน กระทำให้เป็นที่อาศัยได้ กระทำให้มั่นคง สั่งสมเนืองๆ ปรารภสม่ำเสมอด้วยดี ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แล.
-บาลี นิทาน. สํ. 16/308/667.
https://84000.org/tipitaka/pali/?16/308
https://etipitaka.com/read/pali/16/308
English translation by Bhikkhu Sujato
At Sāvatthī.
“Mendicants, suppose one person was to give a gift of a hundred pots of rice in the morning, at midday, and in the evening. And someone else was to develop a heart of love, even just as long as it takes to pull a cow’s udder. The latter would be more fruitful.
So you should train like this: ‘We will develop the heart’s release by love. We’ll cultivate it, make it our vehicle and our basis, keep it up, consolidate it, and properly implement it.’ That’s how you should train.”
