ผู้รักตนเอง ไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น

ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย จงเจริญสมาธิเถิด ภิกษุผู้มีจิตตั้งมั่นแล้ว ย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริง ก็ภิกษุย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริงซึ่งอะไร คือ ย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ ย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกขสมุทัย (เหตุให้เกิดทุกข์) ย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกขนิโรธ (ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์) ย่อมรู้ได้ตามความเป็นจริงว่า... read more

ภิกษุทั้งหลาย อินทรีย์ ๕ ประการเหล่านี้ ๕ ประการอะไรบ้าง คือ สุขินทรีย์ (อินทรีย์ คือ สุข) ทุกขินทรีย์ (อินทรีย์ คือ... read more

เรื่องเกิดที่พระนครสาวัตถี … พระเจ้าปเสนทิโกศลประทับนั่งในที่สมควรแล้วได้ทูลพระผู้มีพระภาคว่า ภันเต บุคคลควรให้ทานในที่ไหนหนอ. มหาราช จิตย่อมเลื่อมใสในที่ใด พึงให้ในที่นั้น. ภันเต ทานที่ให้แล้วในที่ไหนจึงมีผลมาก. มหาราช ควรให้ทานในที่ไหน นั่นเป็นประการหนึ่ง และทานที่ให้แล้วในที่ไหนจึงมีผลมาก นั่นเป็นอีกประการหนึ่ง มหาราช ทานที่ให้แล้วแก่ผู้มีศีลมีผลมาก... read more

ภิกษุทั้งหลาย การฆ่าสัตว์มีชีวิต ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย ผลอย่างเบาที่สุดของการฆ่าสัตว์มีชีวิตแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ ผลที่เป็นไปเพื่อความมีอายุสั้น. ภิกษุทั้งหลาย การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ ที่เสพทั่วแล้ว... read more

ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๗ จำพวกนี้ เป็นผู้ควรแก่ของบูชา เป็นผู้ควรแก่ของต้อนรับ เป็นผู้ควรรับทักษิณา เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ๗ จำพวกอะไรบ้าง คือ ภิกษุทั้งหลาย... read more

ครั้งนั้น พราหมณ์คนหนึ่งเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่สมควร แล้วทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ธรรมข้อหนึ่งซึ่งเมื่อเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมยึดถือประโยชน์ทั้ง... read more

ภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทานและอุปาทาน เธอทั้งหลายจงฟังธรรมนั้น ภิกษุทั้งหลาย ก็ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทานเป็นอย่างไร และอุปาทานเป็นอย่างไร คือ. ภิกษุทั้งหลาย รูปที่พึงรู้แจ้งด้วยตา อันน่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ มีลักษณะน่ารัก เป็นที่อาศัยแห่งความใคร่... read more

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ที่พักซึ่งสร้างด้วยอิฐในนาทิกคาม ก็สมัยนั้นท่านพระอนุรุทธะ ท่านพระนันทิยะ ท่านพระกิมิละ อยู่ที่ป่าโคสิงคสาลวัน ครั้งนั้นเวลาเย็น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากที่ประทับพักผ่อนแล้ว เสด็จเข้าไปยังป่าโคสิงคสาลวัน นายทายบาล (ผู้รักษาป่า) ได้เห็นพระผู้มีพระภาคเสด็จมาแต่ไกล ครั้นแล้วได้กล่าวกะพระผู้มีพระภาค... read more

พระผู้มีพระภาคได้ตรัสถามท่านพระโมลิยผัคคุนะดังนี้ว่า ผัคคุนะ ได้ทราบว่า เธออยู่คลุกคลีกับพวกภิกษุณีจนเกินเวลา ผัคคุนะ เธออยู่คลุกคลีกับพวกภิกษุณีเช่นนั้น ถ้าภิกษุรูปไหนติเตียนพวกภิกษุณีเหล่านั้นต่อหน้าเธอ เธอก็โกรธ ขัดใจภิกษุรูปนั้น ถึงกระทำให้เป็นอธิกรณ์ก็มี อนึ่ง ถ้าภิกษุรูปไหนติเตียนเธอต่อหน้าภิกษุณีทั้งหลาย เธอเหล่านั้นก็โกรธ... read more

ภิกษุทั้งหลาย เมื่อมีศีล สมบูรณ์แล้วด้วยศีล ก็ไม่ต้องทำเจตนาว่า ความไม่เดือดร้อนจงเกิดขึ้นแก่เราเถิด ภิกษุทั้งหลาย ข้อนี้เป็นธรรมดาว่า เมื่อมีศีล สมบูรณ์แล้วด้วยศีล ความไม่เดือดร้อนย่อมเกิดขึ้น. ภิกษุทั้งหลาย เมื่อไม่มีความเดือดร้อน (อวิปปฏิสาร) ก็ไม่ต้องทำเจตนาว่า... read more