ผลของผู้ที่ให้ทาน แต่ยังทุศีล [กรรมดี กรรมชั่ว ทำแล้วก็ต้องรับผล (๒)]

ครั้งนั้น ชาณุสโสณีพราหมณ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคยังที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้วจึงนั่งในที่สมควร ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า

ท่านโคดมผู้เจริญ พวกข้าพเจ้าได้นามว่าเป็นพราหมณ์ ย่อมให้ทาน ย่อมทำความเชื่อว่า ทานนี้ต้องสำเร็จแก่ญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้ว ขอญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วจงบริโภคทานนี้ ท่านโคดมผู้เจริญ ทานนั้นย่อมสำเร็จแก่ญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้ว หรือญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วเหล่านั้น ย่อมได้บริโภคทานนั้นหรือ.

พราหมณ์ ทานนั้น ย่อมสำเร็จในฐานะ และย่อมไม่สำเร็จในอฐานะ.

ท่านโคดมผู้เจริญ ฐานะเป็นอย่างไรเล่า อฐานะเป็นอย่างไรเล่า.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา (ความเพ่งเล็งทรัพย์ของผู้อื่น) มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงนรก เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในนรกนั้น ย่อมตั้งอยู่ในนรกนั้น ด้วยอาหารของสัตว์นรก พราหมณ์ ฐานะอันเป็นที่ไม่เข้าไปสำเร็จแห่งทานแก่สัตว์ผู้ตั้งอยู่นี้แล เป็นอฐานะ.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ … มีมิจฉาทิฏฐิ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงกำเนิดเดรัจฉาน เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในกำเนิดเดรัจฉานนั้น ย่อมตั้งอยู่ในกำเนิดเดรัจฉานนั้น ด้วยอาหารของสัตว์เดรัจฉาน พราหมณ์ แม้ฐานะอันเป็นที่ไม่เข้าไปสำเร็จแห่งทานแก่สัตว์ผู้ตั้งอยู่นี้แล ก็เป็นอฐานะ.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการประพฤติผิดในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ ปราศจากอภิชฌา (ความเพ่งเล็งทรัพย์ของผู้อื่น) มีจิตไม่พยาบาท มีสัมมาทิฏฐิ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของมนุษย์ เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในมนุษยโลกนั้น ย่อมตั้งอยู่ในมนุษยโลกนั้นด้วยอาหารของมนุษย์ พราหมณ์ แม้ฐานะอันเป็นที่ไม่เข้าไปสำเร็จแห่งทานแก่สัตว์ผู้ตั้งอยู่นี้แล ก็เป็นอฐานะ.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ … มีสัมมาทิฏฐิ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดา เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในเทวโลกนั้น ย่อมตั้งอยู่ในเทวโลกนั้น ด้วยอาหารของเทวดา พราหมณ์ แม้ฐานะอันเป็นที่ไม่เข้าไปสำเร็จแห่งทานแก่สัตว์ผู้ตั้งอยู่นี้แล ก็เป็นอฐานะ.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงเปรตวิสัย เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในเปรตวิสัยนั้น ด้วยอาหารของสัตว์ผู้เกิดในเปรตวิสัย หรือว่ามิตร อำมาตย์ หรือญาติสาโลหิตของเขา ย่อมอุทิศทานให้ เขาย่อมเลี้ยงอัตภาพอยู่ในเปรตวิสัยนั้น ย่อมตั้งอยู่ในเปรตวิสัยนั้นด้วยทานนั้น พราหมณ์ ฐานะอันเป็นที่เข้าไปสำเร็จแห่งทานแก่สัตว์ผู้ตั้งอยู่นี้แล เป็นฐานะ.

ท่านโคดมผู้เจริญ ก็ถ้าญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วนั้น ไม่เข้าถึงฐานะนั้น ใครเล่าจะบริโภคทานนั้น.

พราหมณ์ ญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วแม้เหล่าอื่นของทายกนั้นที่เข้าถึงฐานะนั้น มีอยู่ ญาติสาโลหิตเหล่านั้นย่อมบริโภคทานนั้น.

ท่านโคดมผู้เจริญ ก็ถ้าญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วนั้น ไม่เข้าถึงฐานะนั้น และญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วแม้เหล่าอื่นของทายกนั้น ก็ไม่เข้าถึงฐานะนั้น ใครเล่าจะบริโภคทานนั้น.

พราหมณ์ ฐานะที่จะพึงว่างจากญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้ว โดยกาลช้านานเช่นนี้ มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่จะมีได้.

พราหมณ์ อีกประการหนึ่ง แม้ทายก (ผู้ให้ทาน) ก็เป็นผู้ไม่ไร้ผล.

ท่านโคดมผู้เจริญ ย่อมตรัสกำหนดแม้ในอฐานะหรือ.

พราหมณ์ เรากล่าว่า ย่อมกำหนดแม้ในอฐานะ.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ แต่เขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของช้าง แต่เขายังได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดช้างนั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้ฆ่าสัตว์ … มีมิจฉาทิฏฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของช้าง และเพราะข้อที่บุคคลนั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้นเขาย่อมได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดช้างนั้น.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ แต่เขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของม้า แต่เขายังได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดม้านั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้ฆ่าสัตว์ … มีมิจฉาทิฏฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของม้า และเพราะข้อที่บุคคลนั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้นเขาย่อมได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดม้านั้น.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ แต่เขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของโค แต่เขายังได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดโคนั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้ฆ่าสัตว์ … มีมิจฉาทิฏฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลายย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของโค และเพราะข้อที่บุคคลนั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้นเขาย่อมได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดโคนั้น.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ มีอภิชฌา มีจิตพยาบาท มีมิจฉาทิฏฐิ แต่เขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสุนัข แต่เขายังได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดสุนัขนั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้ฆ่าสัตว์ … มีมิจฉาทิฏฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของสุนัข และเพราะข้อที่บุคคลนั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้นเขาย่อมได้ข้าว น้ำ ดอกไม้ และเครื่องประดับต่างๆ ในกำเนิดสุนัขนั้น.

พราหมณ์ บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการประพฤติผิดในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ ปราศจากอภิชฌา มีจิตไม่พยาบาท มีสัมมาทิฎฐิ และเขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของมนุษย์ และเขาย่อมได้กามคุณ ๕ อันเป็นของมนุษย์นั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ … มีสัมมาทิฎฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของมนุษย์ และเพราะข้อที่ผู้นั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้น เขาย่อมได้กามคุณ ๕ อันเป็นของมนุษย์นั้น.

พราหมณ์ อนึ่ง บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากการลักทรัพย์ เว้นขาดจากการประพฤติผิดในกาม เว้นขาดจากการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดส่อเสียด เว้นขาดจากการพูดคำหยาบ เว้นขาดจากการพูดเพ้อเจ้อ ปราศจากอภิชฌา มีจิตไม่พยาบาท มีสัมมาทิฎฐิ และเขายังให้ทาน คือ ให้ข้าว น้ำ เครื่องนุ่งห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ บุคคลนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดา เขาย่อมได้กามคุณ ๕ อันเป็นทิพย์ในเทวโลกนั้น.

พราหมณ์ เพราะข้อที่บุคคลนั้น เป็นผู้เว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ … มีสัมมาทิฎฐิ ด้วยกรรมนั้น ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดา และเพราะข้อที่ผู้นั้นเป็นผู้ให้ทาน … แก่สมณะหรือพราหมณ์ ด้วยกรรมนั้น เขาย่อมได้กามคุณ ๕ อันเป็นทิพย์ในเทวโลกนั้น.

พราหมณ์ (ด้วยเหตุอย่างนี้) แม้ทายกก็เป็นผู้ไม่ไร้ผล.

ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้อนี้น่าอัศจรรย์ ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้อนี้ไม่เคยมีแล้ว ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้อที่แม้ทายกก็เป็นผู้ไม่ไร้ผลนี้ การให้ทานเป็นของควรกระทำโดยแท้ การมีศรัทธาก็เป็นของควรกระทำโดยแท้.

พราหมณ์ ข้อนี้เป็นอย่างนี้ พราหมณ์ ข้อนี้เป็นอย่างนี้ พราหมณ์ แม้ทายกก็เป็นผู้ไม่ไร้ผล.

ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก เปรียบเหมือนคนหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืด ด้วยตั้งใจว่า คนมีตาดีจะมองเห็นรูป ดังนี้ พระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนกปริยายอย่างนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพเจ้าของถึงพระโคดม พร้อมทั้งพระธรรม พร้อมทั้งพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอพระโคดมผู้เจริญโปรดทรงจำข้าพเจ้าว่า เป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะตลอดชีวิตตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป.

-บาลี ทสก. อํ. 24/290/166.

https://84000.org/tipitaka/pali/?24//290, https://etipitaka.com/read/pali/24/290

English translation by Bhikkhu Sujato

Then Jāṇussoṇin the brahman went to the Blessed One and, on arrival, exchanged courteous greetings with him. After an exchange of friendly greetings & courtesies, he sat to one side. As he was sitting there, he said to the Blessed One, “Master Gotama, you know that we brahmans give gifts, make offerings, (saying,) ‘May this gift accrue to our dead relatives. May our dead relatives partake of this gift.’ Now, Master Gotama, does that gift accrue to our dead relatives? Do our dead relatives partake of that gift?”

“In possible places, brahman, it accrues to them, but not in impossible places.”

“And which, Master Gotama, are the possible places? Which are the impossible places?”

“There is the case, brahman, where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sexual misconduct, tells lies, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in hell. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of hell-beings. This is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sexual misconduct, tells lies, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the animal womb. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of common animals. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sexual misconduct, refrains from telling lies, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of human beings. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of human beings. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sexual misconduct, refrains from telling lies, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of the devas. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of devas. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sexual misconduct, tells lies, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the realms of the hungry ghosts. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of hungry ghosts. He lives there, he remains there, by means of whatever his friends or relatives give in dedication to him. This is the possible place for that gift to accrue to one staying there.

“But, Master Gotama, if that dead relative does not reappear in that possible place, who partakes of that gift?”

“Other dead relatives, brahman, who have reappeared in that possible place.”

“But, Master Gotama, if that dead relative does not reappear in that possible place, and other dead relatives have not reappeared in that possible place, then who partakes of that gift?”

“It’s impossible, brahman, it cannot be, that over this long time that possible place is devoid of one’s dead relatives.1 But at any rate, the donor doesn’t go without reward.

“Does Master Gotama describe any preparation for the impossible places?”

“Brahman, I do describe a preparation for the impossible places. There is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sexual misconduct, tells lies, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. But he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of elephants. There he receives food, drink, flowers, & various ornaments. It’s because he took life, took what is not given, engaged in sexual misconduct, told lies, engaged in divisive speech, engaged in abusive speech, engaged in idle chatter, was covetous, bore ill will, and had wrong views that he reappears in the company of elephants. But it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans that he receives food, drink, flowers, & various ornaments.

“Then there is the case where a certain person takes life… has wrong views. But he gives food… lamps to contemplatives & brahmans. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of horses… in the company of cattle… in the company of poultry. There he receives food, drink, flowers, & various ornaments.2 It’s because he took life… and had wrong views that he reappears in the company of poultry. But it’s because he gave food, drink… & lamps to contemplatives & brahmans that he receives food, drink, flowers, & various ornaments.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sexual misconduct, refrains from telling lies, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. And he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of human beings. There he experiences the five strings of human sensuality [delightful sights, sounds, smells, tastes, tactile sensations]. It’s because he refrained from taking what is not given, refrained from sexual misconduct, refrained from telling lies, refrained from divisive speech, refrained from abusive speech, refrained from idle chatter, was not covetous, bore no ill will, and had right views that he reappears in the company of human beings. And it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans that he experiences the five strings of human sensuality.3

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life… and has right views. And he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of devas. There he experiences the five strings of divine sensuality [delightful sights, sounds, smells, tastes, tactile sensations]. It’s because he refrained from taking what is not given… and had right views that he reappears in the company of devas. And it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to contemplatives & brahmans that he experiences the five strings of divine sensuality. But at any rate, brahman, the donor doesn’t go without reward.”

“It’s amazing, Master Gotama, it’s astounding, how it’s enough to make one want to give a gift, enough to make one want to make an offering, where the donor doesn’t go without reward.”

“That’s the way it is, brahman. That’s the way it is. The donor doesn’t go without reward.”

“Magnificent, Master Gotama! Magnificent! Just as if he were to place upright what was overturned, to reveal what was hidden, to show the way to one who was lost, or to carry a lamp into the dark so that those with eyes could see forms, in the same way has Master Gotama—through many lines of reasoning—made the Dhamma clear. I go to Master Gotama for refuge, to the Dhamma, & to the Saṅgha of monks. May Master Gotama remember me as a lay follower who has gone to him for refuge, from this day forward, for life.”

English translation by Ṭhānissaro Bhikkhu

Then Janussonin the brahman went to the Blessed One and, on arrival, exchanged courteous greetings with him. After an exchange of friendly greetings & courtesies, he sat to one side. As he was sitting there, he said to the Blessed One, “Master Gotama, you know that we brahmans give gifts, make offerings, [saying,] ‘May this gift accrue to our dead relatives. May our dead relatives partake of this gift.’ Now, Master Gotama, does that gift accrue to our dead relatives? Do our dead relatives partake of that gift?”

“In possible places, brahman, it accrues to them, but not in impossible places.”

“And which, Master Gotama, are the possible places? Which are the impossible places?”

“There is the case, brahman, where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sensual misconduct, engages in false speech, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in hell. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of hell-beings. This is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sensual misconduct, engages in false speech, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the animal womb. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of common animals. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sensual misconduct, refrains from false speech, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of human beings. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of human beings. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sensual misconduct, refrains from false speech, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of the devas. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of devas. This, too, is an impossible place for that gift to accrue to one staying there.

“Then there is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sensual misconduct, engages in false speech, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. With the break-up of the body, after death, he reappears in the realms of the hungry shades. He lives there, he remains there, by means of whatever is the food of hungry shades. He lives there, he remains that, by means of whatever his friends or relatives give in dedication to him. This is the possible place for that gift to accrue to one staying there.

“But, Master Gotama, if that dead relative does not reappear in that possible place, who partakes of that gift?”

“Other dead relatives, brahman, who have reappeared in that possible place.”

“But, Master Gotama, if that dead relative does not reappear in that possible place, and other dead relatives have not reappeared in that possible place, then who partakes of that gift?”

“It’s impossible, brahman, it cannot be, that over this long time that possible place is devoid of one’s dead relatives. But at any rate, the donor does not go without reward.

“Does Master Gotama describe any preparation for the impossible places?”

“Brahman, I do describe a preparation for the impossible places. There is the case where a certain person takes life, takes what is not given, engages in sensual misconduct, engages in false speech, engages in divisive speech, engages in abusive speech, engages in idle chatter, is covetous, bears ill will, and has wrong views. But he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of elephants. There he receives food, drink, flowers, & various ornaments. It’s because he took life, took what is not given, engaged in sensual misconduct, engaged in false speech, engaged in divisive speech, engaged in abusive speech, engaged in idle chatter, was covetous, bore ill will, and had wrong views that he reappears in the company of elephants. But it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives that he receives food, drink, flowers, & various ornaments.

“Then there is the case where a certain person takes life… has wrong views. But he gives food… lamps to brahmans & contemplatives. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of horses… in the company of cattle… in the company of poultry. There he receives food, drink, flowers, & various ornaments. It’s because he took life… and had wrong views that he reappears in the company of poultry. But it’s because he gave food, drink… & lamps to brahmans & contemplatives that he receives food, drink, flowers, & various ornaments.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life, refrains from taking what is not given, refrains from sensual misconduct, refrains from false speech, refrains from divisive speech, refrains from abusive speech, refrains from idle chatter, is not covetous, bears no ill will, and has right views. And he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of human beings. There he experiences the five strings of human sensuality [delightful sights, sounds, smells, tastes, tactile sensations]. It’s because he refrained from taking what is not given, refrained from sensual misconduct, refrained from false speech, refrained from divisive speech, refrained from abusive speech, refrained from idle chatter, was not covetous, bore no ill will, and had right views that he reappears in the company of human beings. And it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives that he experiences the five strings of human sensuality.

“Then there is the case where a certain person refrains from taking life… and has right views. And he gives food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives. With the break-up of the body, after death, he reappears in the company of devas. There he experiences the five strings of divine sensuality [delightful sights, sounds, smells, tastes, tactile sensations]. It’s because he refrained from taking what is not given… and had right views that he reappears in the company of devas. And it’s because he gave food, drink, cloth, vehicles, garlands, scents, creams, bed, lodging, & lamps to brahmans & contemplatives that he experiences the five strings of divine sensuality. But at any rate, brahman, the donor does not go without reward.”

“It’s amazing, Master Gotama, it’s astounding, how it’s enough to make one want to give a gift, enough to make one want to make an offering, where the donor does not go without reward.”

“That’s the way it is, brahman. That’s the way it is. The donor does not go without reward.”

“Magnificent, Master Gotama! Magnificent! Just as if he were to place upright what was overturned, to reveal what was hidden, to show the way to one who was lost, or to carry a lamp into the dark so that those with eyes could see forms, in the same way has Master Gotama—through many lines of reasoning—made the Dhamma clear. I go to Master Gotama for refuge, to the Dhamma, & to the community of monks. May Master Gotama remember me as a lay follower who has gone to him for refuge, from this day forward, for life.”

https://suttacentral.net/an10.177/en/thanissaro