วันพระ (21/07/2022)

เมื่อใด ธรรมทั้งหลายย่อมปรากฏแก่พราหมณ์ (ผู้ปฏิบัติเพื่อหมดบาป) ผู้มีความเพียร เพ่งเผากิเลสอยู่. เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้น ย่อมสิ้นไป เพราะรู้แจ้งธรรมพร้อมทั้งเหตุ ดังนี้." -บาลี อุ. ขุ. 25/74/38. read more

ภิกษุทั้งหลาย ฐานะ ๕ ประการเหล่านี้ อันสตรี บุรุษ คฤหัสถ์ หรือบรรพชิต ควรพิจารณาเนืองๆ  ฐานะ ๕ ประการอะไรบ้าง... read more

ภิกษุทั้งหลาย ถ้าภิกษุเจริญกายคตาสติ แม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า อยู่ไม่ห่างจากฌาน ทำตามคำสอนของพระศาสดา ปฏิบัติตามโอวาท ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวแว่นแคว้นเปล่า ก็จะกล่าวไปไย ถึงผู้ทำให้มากซึ่งกายคตาสตินั้นเล่า." read more

… ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น การพิจารณาของภิกษุว่า เราเป็นผู้มีอภิชฌาอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ไม่มีอภิชฌาอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตพยาบาทอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่พยาบาทอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีถีนมิทธะกลุ้มรุมอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ปราศจากถีนมิทธะอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตฟุ้งซ่านอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่ฟุ้งซ่านอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีความสงสัยอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ข้ามพ้นความสงสัยอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มักโกรธอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ไม่มักโกรธอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตเศร้าหมองอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่เศร้าหมองอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีกายกระสับกระส่ายอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีกายไม่กระสับกระส่ายอยู่โดยมาก เราเป็นผู้เกียจคร้านอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ปรารภความเพียรอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตตั้งมั่นอยู่โดยมาก... read more

… ภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนฝุ่นธุลีฟุ้งขึ้น แห่งเดือนสุดท้ายของฤดูร้อน ฝนหนักที่ผิดฤดูตกลงมาย่อมทำฝุ่นธุลีเหล่านั้นให้อันตรธานไป ให้รำงับไปได้ โดยควรแก่ฐานะ ข้อนี้ฉันใด.   ภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติสมาธิ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ก็เป็นของระงับ... read more

ภิกษุทั้งหลาย เมื่อธรรมข้อหนึ่ง อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว อกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ย่อมไม่เกิดขึ้น และอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมละเสียได้ ธรรมข้อหนึ่งคืออะไร คือ กายคตาสติ …   ภิกษุทั้งหลาย... read more

ขึ้นชื่อว่าความลับไม่มีในโลก สำหรับผู้ทำไว้ แน่ะบุรุษ จริงหรือเท็จ ตัวของท่านเองย่อมจะรู้ แน่ะผู้เจริญ ท่านสามารถที่จะทำความดีได้หนอ แต่ท่านกลับดูหมิ่นตนเองเสีย และยังปกปิดความชั่วซึ่งมีอยู่ในตน. เทวดาและตถาคตย่อมมองเห็นท่าน ผู้ซึ่งเป็นคนพาล ประพฤติไม่สม่ำเสมอ. เพราะฉะนั้นแหละ คนที่มีตนเป็นใหญ่ ควรมีสติเที่ยวไป คนที่มีโลกเป็นใหญ่ ควรมีปัญญาและเพ่งพินิจ ส่วนคนที่มีธรรมเป็นใหญ่ ควรประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม. มุนีผู้มีความบากบั่นอย่างจริงจัง ย่อมจะไม่เสื่อม อนึ่ง... read more

… เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป. เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป.... read more

ภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนเรือเดินสมุทรที่ผูกด้วยเครื่องผูก คือ หวาย แช่อยู่ในน้ำตลอด ๖ เดือน ถึงฤดูหนาวเขายก (เรือนั้น) ขึ้นบก เครื่องผูกถูกต้องลมและแดดแล้ว อันฝนตกรดแล้ว... read more

คนจะแย่งชิง (ผู้อื่น) ได้ ก็ชั่วขณะที่การแย่งชิงนั้นจะพอเป็นไปได้ แต่เมื่อใด ผู้อื่นมาแย่งชิงบ้าง เมื่อนั้น ผู้ที่แย่งชิงนั้น ย่อมถูกเขาแย่งชิงกลับคืน.   หากว่าบาปยังไม่ให้ผลเพียงใด คนพาลย่อมสำคัญบาป ว่าเป็นของดีเพียงนั้น แต่เมื่อใดบาปให้ผล เมื่อนั้น คนพาลย่อมประสบความทุกข์.   ผู้ฆ่าย่อมได้รับการฆ่าตอบ... read more