สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่พระวิหารเวฬุวัน กลันทกนิวาปสถาน เขตพระนครราชคฤห์ ครั้งนั้น วัสการพราหมณ์ผู้เป็นมหาอำมาตย์ในแคว้นมคธ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันแล้วจึงนั่งในที่สมควร ครั้นแล้วได้ทูลพระผู้มีพระภาคว่า พระโคดมผู้เจริญ...
ครั้งนั้น ปริพพาชกชื่อโปตลิยะ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคยังที่ประทับ ได้ปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่งในที่สมควร ครั้นแล้วพระผู้มีพระภาคได้ตรัสถามโปตลิยปริพพาชกว่า โปตลิยะ บุคคล ๔...
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ จัดเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย...
ภิกษุทั้งหลาย วาจาอันประกอบด้วยองค์ ๕ ประการ เป็นวาจาสุภาษิต ไม่เป็นวาจาทุพภาษิต เป็นวาจาไม่มีโทษ และวิญญูชนไม่ติเตียน องค์ ๕...
ภิกษุทั้งหลาย วาจาอันประกอบด้วยองค์ ๔ ประการ เป็นวาจาสุภาษิต ไม่เป็นวาจาทุพภาษิต เป็นวาจาไม่มีโทษ และวิญญูชนทั้งหลายไม่ติเตียน องค์ ๔...
…จุนทะ แม้หากว่าสิ่งที่เป็นอดีต อันไม่จริง ไม่แท้ และไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ตถาคตก็ไม่พยากรณ์ปัญหานั้น จุนทะ แม้หากว่าสิ่งที่เป็นอดีต อันจริง อันแท้...
… ราชกุมาร ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ และไม่เป็นที่รัก ไม่ที่ชอบใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น. ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด...
ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๒ อย่างเหล่านี้ ๒ อย่างอะไรบ้าง คือ ...
