ภิกษุทั้งหลาย เราไม่รู้แล้ว ย่อมไม่กล่าวความสิ้นสุดแห่งกรรมที่สัตว์ตั้งใจทำขึ้น สั่งสมขึ้น ก็วิบากนั้นเองที่สัตว์ผู้ทำพึงได้รับในปัจจุบัน หรือในเวลาถัดไป หรือในเวลาถัดต่อๆ ไปอีก ภิกษุทั้งหลาย เราไม่รู้แล้ว...
… ภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุจึงจะชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติข้อปฏิบัติอันสมควรของสมณะ ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง มีอภิชฌามาก ก็ละอภิชฌาเสียได้ มีจิตพยาบาท...
ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเมตตาเจโตวิมุตติอันบุคคลเสพแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ทำให้เป็นดุจยาน ทำให้เป็นที่อาศัยได้ ทำให้มั่นคง สั่งสมเนืองๆ ปรารภสม่ำเสมอดีแล้ว...
ครั้งนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศล เสด็จเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคยังที่ประทับในเวลากลางวัน ถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาคแล้ว ประทับนั่งในที่สมควร. พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะพระเจ้าปเสนทิโกศลผู้ประทับนั่งในที่สมควรว่า เชิญเถิดมหาราช ท่านเสด็จมาจากไหนแต่ยังวัน. พระเจ้าปเสนทิโกศลกราบทูลว่า ภันเต คหบดีผู้เป็นเศรษฐีในพระนครสาวัตถีนี้...
ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายอย่ากลัวต่อบุญเลย คำว่าบุญนี้ เป็นชื่อของความสุข ภิกษุทั้งหลาย เราย่อมรู้ชัดซึ่งผลแห่งบุญอันน่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ ที่เราได้รับแล้วตลอดกาลนาน เราได้เจริญเมตตาจิตมาตลอด...
