ผู้เสื่อมจากกุศลธรรม
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ วิหารชื่อโปกขรณีย์ ใกล้หมู่บ้านสามคาม แคว้นสักกะ ครั้งนั้น เมื่อปฐมยามผ่านไป เทวดาตนหนึ่ง...
09ก.ย.
09ก.ย.
ผู้หวังได้ถึงความไม่เสื่อมในกุศลธรรม
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ เมื่อกลางคืนหรือกลางวันผ่านไป ย่อมหวังได้แต่ความเสื่อมในกุศลธรรมทั้งหลายอย่างเดียว ไม่มีความเจริญเลย ธรรม ๖ ประการอะไรบ้าง...
09ก.ย.
ธรรม ๑๐ ประการ เพื่อความสามัคคี
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล ภิกษุมากรูปด้วยกันกลับจากบิณฑบาตในเวลาภายหลังภัต นั่งประชุมกันที่หอฉัน เกิดหมายมั่น...
09ก.ย.
เวรย่อมระงับได้ ด้วยการไม่จองเวร
… ภิกษุทั้งหลาย เรื่องเคยมีมาแล้ว ในพระนครพาราณสี ได้มีพระเจ้ากาสีพระนามว่า พรหมทัต ทรงเป็นกษัตริย์มั่งคั่ง มีพระราชทรัพย์มาก มีพระราชสมบัติมาก...
09ก.ย.
ทำใจเมื่อโดนทำร้าย
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสถามท่านพระโมลิยผัคคุนะดังนี้ว่า ผัคคุนะ ได้ทราบว่า เธออยู่คลุกคลีกับพวกภิกษุณีจนเกินเวลา ผัคคุนะ เธออยู่คลุกคลีกับพวกภิกษุณีเช่นนั้น ถ้าภิกษุรูปไหนติเตียนพวกภิกษุณีเหล่านั้นต่อหน้าเธอ เธอก็โกรธ ขัดใจภิกษุรูปนั้น ถึงกระทำให้เป็นอธิกรณ์ก็มี...
09ก.ย.
แม่เรือนชื่อเวเทหิกา
ภิกษุทั้งหลาย เรื่องเคยมีมาแล้ว ที่พระนครสาวัตถีนี้แหละ มีแม่เรือนคนหนึ่งชื่อว่า เวเทหิกา ภิกษุทั้งหลาย เกียรติศัพท์อันงามของแม่เรือนชื่อว่า เวเทหิกาขจรไปแล้วอย่างนี้ว่า แม่เรือนชื่อว่าเวเทหิกา เป็นคนสงบเสงี่ยมอ่อนโยน...
09ก.ย.
ไม่บริโภคร่วม
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในพระวิหารเวฬุวัน อันเป็นที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์. อักโกสกภารทวาชพราหมณ์ได้สดับมาว่า ได้ยินว่า พราหมณ์ภารทวาชโคตรออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต ในสำนักของพระสมณโคดมแล้ว ดังนี้ ก็โกรธ...
09ก.ย.
โลกธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมหมุนไปตามโลก
ภิกษุทั้งหลาย โลกธรรม ๘ ประการนี้ ย่อมหมุนไปตามโลก และโลกย่อมหมุนไปตามโลกธรรม ๘ ประการ ๘ ประการอะไรบ้าง คือ...
09ก.ย.
วางจิต เมื่อถูกตำหนิ หรือ ถูกชม
ภิกษุทั้งหลาย จะพึงมีฝ่ายตรงข้ามติเตียนเรา ติเตียนธรรม ติเตียนสงฆ์ ในกรณีเช่นนี้ เธอทั้งหลายไม่พึงทำความอาฆาต เกลียดชัง เจ็บใจ ในชนเหล่านั้น ภิกษุทั้งหลาย...
09ก.ย.
ให้เป็นผู้หนักแน่น
ราหุล เธอจงอบรมจิตให้เสมอด้วยแผ่นดินเถิด เมื่อเธออบรมจิตให้เสมอด้วยแผ่นดินอยู่ ผัสสะทั้งหลายที่น่าพอใจและไม่น่าพอใจอันเกิดขึ้นแล้ว จักไม่กลุ้มรุมจิตตั้งอยู่ ราหุล เปรียบเหมือนเมื่อคนเขาทิ้งของสะอาดบ้าง ไม่สะอาดบ้าง ทิ้งคูถบ้าง ทิ้งมูตรบ้าง...