ลักษณะของการให้ทานตามกาล
English translation by Bhikkhu Sujato
“Mendicants, there are these five timely gifts. What five? A gift to a visitor. A gift to someone setting out on a journey. A gift to someone who is sick. A gift at a time of famine. Presenting the freshly harvested grains and fruits first to those who are ethical. These are the five timely gifts.
The wise give at the right time,
being bountiful and rid of stinginess.
A religious donation at the right time
to the noble ones, upright and poised,
given with a clear and confident mind,
is indeed abundant.
Those who rejoice at that,
or do other services,
don’t miss out on the offering;
they too have a share in the merit.
So you should give without holding back,
where a gift is very fruitful.
The good deeds of sentient beings
support them in the next world.”
English translation by Bhikkhu Bodhi
“Bhikkhus, there are these five timely gifts. What five? (1) One gives a gift to a visitor. (2) One gives a gift to one setting out on a journey. (3) One gives a gift to a patient. (4) One gives a gift during a famine. (5) One first presents the newly harvested crops and fruits to the virtuous ones. These are the five timely gifts.”
At the proper time, those wise,
charitable, and generous folk
give a timely gift to the noble ones,
who are stable and upright;
given with a clear mind,
one’s offering is vast.
Those who rejoice in such deeds
or who provide other service
do not miss out on the offering;
they too partake of the merit.
Therefore, with a non-regressing mind,
one should give a gift where it yields great fruit.
Merits are the support of living beings
when they arise in the other world.
ภิกษุทั้งหลาย กาลทาน (ให้ทานตามกาล) ๕ ประการเหล่านี้ ๕ ประการอะไรบ้าง คือ
๑) ให้ทานแก่ผู้มาสู่ถิ่นของตน
๒) ให้ทานแก่ผู้เตรียมจะไป
๓) ให้ทานแก่ผู้ป่วยไข้
๔) ให้ทานในสมัยทุพภิกขภัย
๕) ให้ข้าวใหม่และผลไม้ใหม่แก่ผู้มีศีลก่อน
ภิกษุทั้งหลาย เหล่านี้แล กาลทาน ๕ ประการ.
ผู้มีปัญญา รู้ความประสงค์ของผู้ขอ ปราศจากความตระหนี่
ย่อมให้ทานในกาลที่ควรให้ ในพระอริยะทั้งหลาย
ผู้ประพฤติซื่อตรง ผู้มีใจคงที่
ทักขิณาของผู้มีใจผ่องใสนั้น ย่อมมีผลไพบูลย์
ชนเหล่าใดร่วมอนุโมทนา หรือช่วยเหลือในทักขิณานั้น
ทักขิณานั้นย่อมไม่มีผลบกพร่อง เพราะการอนุโมทนา หรือการช่วยเหลือนั้นเลย
แม้ชนที่ร่วมอนุโมทนา หรือช่วยเหลือเหล่านั้น ก็เป็นผู้มีส่วนแห่งบุญด้วย
เพราะฉะนั้น ผู้มีจิตไม่ท้อถอย จึงควรให้ทานในเขตที่มีผลมาก
บุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย ในโลกหน้า.
-บาลี ปญฺจก. อํ. 22/44/36.
https://84000.org/tipitaka/pali/?22//44,
https://etipitaka.com/read/pali/22/44
