Five things for a mendicant who cultivates mindfulness of breathing. (2)
English translation by Bhikkhu Sujato
“Mendicants, a mendicant cultivating mindfulness of breathing who has five things will soon penetrate the unshakable. What five?
It’s when a mendicant has few requirements and duties, and is unburdensome and contented with life’s necessities.
They eat little, not devoted to filling their stomach.
They are rarely drowsy, and are dedicated to wakefulness.
They get to take part in talk about self-effacement that helps open the heart, when they want, without trouble or difficulty. That is, talk about fewness of wishes, contentment, seclusion, keeping your distance, arousing energy, ethics, immersion, wisdom, freedom, and the knowledge and vision of freedom.
They review the extent of their mind’s freedom.
A mendicant cultivating mindfulness of breathing who has these five things will soon penetrate the unshakable.”
English translation by Ṭhānissaro Bhikkhu
“Endowed with five qualities, a monk pursuing mindfulness of breathing will in no long time penetrate the Unprovoked (release). Which five?
“He is a person who imposes only a little (on others): one of few duties & projects, easy to support, easily contented with the requisites of life.
“He is a person who eats only a little food, committed to not indulging his stomach.
“He is a person of only a little sloth, committed to wakefulness.
“He gets to hear at will, easily & without difficulty, talk that is truly sobering & conducive to the opening of awareness: talk on modesty, contentment, seclusion, non-entanglement, arousing persistence, virtue, concentration, discernment, release, and the knowledge & vision of release.
“He reflects on the mind as it is released.
“Endowed with these five qualities, a monk pursuing mindfulness of breathing will in no long time penetrate the Unprovoked.”
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ (เมื่อ) เจริญอานาปานสติอยู่ ย่อมแทงตลอดธรรมอันไม่กำเริบ ได้ต่อกาลไม่นานนัก ธรรม ๕ ประการอะไรบ้าง คือ ภิกษุในกรณีนี้
๑) เป็นผู้มีความต้องการน้อย มีกิจน้อย เลี้ยงง่าย สันโดษในบริขารแห่งชีวิต
๒) เป็นผู้มีอาหารน้อย ประกอบตนอยู่ในความเป็นผู้มีท้องอันพร่อง
๓) เป็นผู้ไม่มีความมึนชา ประกอบความเพียรเป็นเครื่องตื่น
๔) ย่อมเป็นผู้ได้ตามปรารถนา ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก ซึ่งกถาอันเป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลส เป็นที่สบายแก่ธรรมเครื่องเปิดโล่งแห่งจิต คือ อัปปิจฉกถา (เรื่องปรารถนาน้อย) สันตุฏฐิกถา (เรื่องสันโดษ) ปวิเวกกถา (เรื่องความสงัด) อสังสัคคกถา (เรื่องความไม่คลุกคลี) วิริยารัมภกถา (เรื่องปรารถความเพียร) สีลกถา (เรื่องศีล) สมาธิกถา (เรื่องสมาธิ) ปัญญากถา (เรื่องปัญญา) วิมุตติกถา (เรื่องวิมุตติ) วิมุตติญาณทัสสนกถา (เรื่องวิมุตติญาณทัสสะ)
๕) พิจารณาจิตตามที่หลุดพ้นแล้ว
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการเหล่านี้แล (เมื่อ) เจริญอานาปานสติอยู่ ย่อมแทงตลอดธรรมอันไม่กำเริบ ได้ต่อกาลไม่นานนัก.
-บาลี ปญฺจก. อํ. 22/136/97.
https://84000.org/tipitaka/pali/?22//136,
https://etipitaka.com/read/pali/22/136
