Consequences of committing bad morals and certain unskillful ones.
English translation by Bhikkhu Sujato
“Mendicants, the killing of living creatures, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is a short life span.
Stealing, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is loss of wealth.
Sexual misconduct, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is rivalry and enmity.
Lying, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is false accusations.
Divisive speech, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is being divided against friends.
Harsh speech, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is hearing disagreeable things.
Talking nonsense, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is that no-one takes what you say seriously.
Taking alcoholic drinks that cause negligence, when cultivated, developed, and practiced, leads to hell, the animal realm, or the ghost realm. The minimum result it leads to for a human being is madness.”
English translation by Bhikkhu Bodhi
(1) “Bhikkhus, the destruction of life, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being the destruction of life at minimum conduces to a short life span.
(2) “Taking what is not given, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being taking what is not given at minimum conduces to loss of wealth.
(3) “Sexual misconduct, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being sexual misconduct at minimum conduces to enmity and rivalry.
(4) “False speech, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being false speech at minimum conduces to false accusations.
(5) “Divisive speech, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being divisive speech at minimum conduces to being divided from one’s friends.
(6) “Harsh speech, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being harsh speech at minimum conduces to disagreeable sounds.
(7) “Idle chatter, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being idle chatter at minimum conduces to others distrusting one’s words.
(8) “Drinking liquor and wine, repeatedly pursued, developed, and cultivated, is conducive to hell, to the animal realm, and to the sphere of afflicted spirits; for one reborn as a human being drinking liquor and wine at minimum conduces to madness.”
ภิกษุทั้งหลาย การฆ่าสัตว์มีชีวิต ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของปาณาติบาตแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อมีอายุสั้น.
ภิกษุทั้งหลาย การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของอทินนาทานแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อความเสื่อมแห่งโภคทรัพย์.
ภิกษุทั้งหลาย การประพฤติผิดในกาม ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของกาเมสุมิจฉาจารแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อความผู้มีศัตรูและเป็นผู้มีเวร.
ภิกษุทั้งหลาย การพูดเท็จ ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของมุสาวาทแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อการถูกกล่าวตู่ด้วยคำไม่จริง.
ภิกษุทั้งหลาย การพูดส่อเสียด (พูดยุยงให้แตกกัน) ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของปิสุณวาทแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อการแตกจากมิตร.
ภิกษุทั้งหลาย การพูดคำหยาบ ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของผรุสวาทแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อการได้ฟังเสียงที่ไม่น่าพอใจ.
ภิกษุทั้งหลาย การพูดเพ้อเจ้อ ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของสัมผัปปลาปะแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อวาจาที่ไม่มีใครเชื่อถือ.
ภิกษุทั้งหลาย การดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิดเดรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากอย่างเบาที่สุดของการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัยแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์ คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อความวิกลจริต.
-บาลี อฏฺฐก. อํ. 23/251/130.
https://84000.org/tipitaka/pali/?23//251
https://etipitaka.com/read/pali/223/251
